C # - Y-G '04

C Sharp (C♯, C#, wym. si-szarp) jest obiektowym językiem programowania zaprojektowanym przez zespół pod kierunkiem Andersa Hejlsberga dla firmy Microsoft. Program napisany w tym języku kompilowany jest do języka Common Intermediate Language (CIL), specjalnego kodu pośredniego wykonywanego w środowisku uruchomieniowym .NET, Mono lub DotGNU.

Do uruchomienia programu napisanego w języku C# w systemie operacyjnym Microsoft Windows wymagane jest środowisko uruchomieniowe zwane .NET Framework dostępne za darmo na stronie Microsoftu.

Język C# ma wiele cech wspólnych z językami programowania C++ i Java.

Cechy języka

* obiektowość z hierarchią o jednym elemencie nadrzędnym: podobnie jak w Javie, kod programu jest zbiorem klas. W przeciwieństwie do Javy jednak, w C# hierarchia dziedziczenia opiera się na istnieniu jednej klasy object (System.Object), która stanowi element nadrzędny tej hierarchii. W szczególności oznacza to, że również typy proste (int, double, itd.) są obiektami z właściwymi sobie metodami, np. int i=1; string s = i.ToString();
* odśmiecanie pamięci: zarządzaniem pamięcią zajmuje się środowisko uruchomieniowe. Oznacza to, że nie ma konieczności ani potrzeby samodzielnego zajmowania się zwalnianiem pamięci po obiektach, które przestają być używane
* właściwości, indeksery, delegaty, zdarzenia: język C# pozwala definiować wiele różnych elementów składowych klas, nie tylko pola czy metody.
* refleksje i atrybuty (metaprogramowanie): w czasie pracy programu istnieje możliwość analizy struktury kodu z poziomu tego kodu. Umożliwia to tworzenie wysoce uniwersalnych mechanizmów operujących na strukturze kodu nie znanej w czasie kompilacji. Mechanizm ten wykorzystywany jest m.in. w bibliotekach ORM, narzędziach do analizy i weryfikacji kodu czy rozszerzeniach AOP. Mechanizm atrybutów został z C# zapożyczony do Javy w wersji 1.5.
* typy ogólne (generics - dostępne od wersji .net 2.0): mechanizm zbliżony swoją ogólnością do szablonów w C++, jednak tu typ ogólny jest przenoszony do modułu binarnego i możliwy jest do wykorzystania bez konieczności posiadania kodu źródłowego (szablony w C++ to w uproszczeniu rozbudowane makrodefinicje)
* dynamiczne tworzenie kodu: biblioteki .NET umożliwiają dynamiczne tworzenie kodu w czasie działania programu i włączanie go do kodu aktualnie wykonywanego. Możliwe jest zarówno dynamiczne tworzenie kodu wykonywalnego ze źródeł C# jak i tworzenie dynamicznych modułów w języku pośrednim (MSIL).
* bogata biblioteka klas BCL, umożliwiająca rozwijanie aplikacji konsolowych, okienkowych (System.Windows.Forms), bazodanowych (ADO.NET), sieciowych (System.Net), w architekturze rozproszonej (WebServices) czy dynamicznych aplikacji internetowych (ASP.NET)

Post został pochwalony 0 razy